Post by Wim Tavenier on Apr 13, 2013 15:12:49 GMT -5
Rudolf en ik hebben vandaag een potje gespeeld. Ruud de Britten & Co en ik de Centralen.
Ik begon voortvarend met een invasie van de Balkan en Italië. Mijn Duitsers namen massaal de Russen voor hun rekening en stuurden naar het westen genoeg om stand te houden. De Turken kregen heel wat te kampen met de Engelsen, want de complete Britse productie werd steevast in India gepompt. De strijd daar was redelijk voorspelbaar, met heen en weer wat wisselende succesjes.
De Russen kwamen flink in het nauw en in beurt vijf deed Lenin een succesvolle greep naar de macht en sloot hij direct vrede met de Centralen. In het westen waren de grootste problemen voor de Duitsers en Habsburgers. Italië hield tegen alle verwachtingen stand, ondersteund door wat Franse en Britse troepen die daarheen waren verscheept. Frankrijk werd sterker en sterker en hun economie groeide ook steevast, door het innemen van Duitse koloniën, Portugal en Spaans Marokko.
Tot overmate van ramp deden de Amerikanen ook een dollarcent in het zakje. Onder leiding van Fabian stuurde de president een gigantische vloot naar Europa. Zij hadden de luxe om te kiezen tussen Italië helpen, of de Fransen. Ik kwam erachter dat beiden verre van in de problemen zaten, dus ik gaf de strijd op. Franse troepen hadden de Elzas, België en Nederland ingenomen en stonden in het Ruhrgebied. Dit maakte dat de Duitse economie zwakker was geworden dan de Britse of Franse. Ook de veteranen van het Oostfront zouden dit tij nooit meer kunnen keren, zelfs al bevonden de Amerikanen zich op de maan.
Beide kanten hadden niet extreem geluk of pech. Rudolf had een paar keer mazzel dat er een legertje ergens overleefde zodat mijn legers nog een beurt vaststonden, maar dit gebeurt natuurlijk vaker. Ik denk echt dat de Centralen het eigenlijk zonder veel geluk niet kunnen winnen. Daar moet echt wat aan gebeuren, dus ik wacht met smart de vernieuwde opstelling af. In een andere thread zal ik wat voorlopige huisregels opperen.
Ik begon voortvarend met een invasie van de Balkan en Italië. Mijn Duitsers namen massaal de Russen voor hun rekening en stuurden naar het westen genoeg om stand te houden. De Turken kregen heel wat te kampen met de Engelsen, want de complete Britse productie werd steevast in India gepompt. De strijd daar was redelijk voorspelbaar, met heen en weer wat wisselende succesjes.
De Russen kwamen flink in het nauw en in beurt vijf deed Lenin een succesvolle greep naar de macht en sloot hij direct vrede met de Centralen. In het westen waren de grootste problemen voor de Duitsers en Habsburgers. Italië hield tegen alle verwachtingen stand, ondersteund door wat Franse en Britse troepen die daarheen waren verscheept. Frankrijk werd sterker en sterker en hun economie groeide ook steevast, door het innemen van Duitse koloniën, Portugal en Spaans Marokko.
Tot overmate van ramp deden de Amerikanen ook een dollarcent in het zakje. Onder leiding van Fabian stuurde de president een gigantische vloot naar Europa. Zij hadden de luxe om te kiezen tussen Italië helpen, of de Fransen. Ik kwam erachter dat beiden verre van in de problemen zaten, dus ik gaf de strijd op. Franse troepen hadden de Elzas, België en Nederland ingenomen en stonden in het Ruhrgebied. Dit maakte dat de Duitse economie zwakker was geworden dan de Britse of Franse. Ook de veteranen van het Oostfront zouden dit tij nooit meer kunnen keren, zelfs al bevonden de Amerikanen zich op de maan.
Beide kanten hadden niet extreem geluk of pech. Rudolf had een paar keer mazzel dat er een legertje ergens overleefde zodat mijn legers nog een beurt vaststonden, maar dit gebeurt natuurlijk vaker. Ik denk echt dat de Centralen het eigenlijk zonder veel geluk niet kunnen winnen. Daar moet echt wat aan gebeuren, dus ik wacht met smart de vernieuwde opstelling af. In een andere thread zal ik wat voorlopige huisregels opperen.
