Post by michiel on Apr 6, 2013 12:13:08 GMT -5
Vandaag met Wim mijn eerste pot Axis & Allies 1914 gespeeld. Hieronder een verslag van deze "Must have".
De oorlog die een eind maakt aan alle oorlogen, werd ditmaal gevoerd in Zwaag. De geallieerden werden aangevoerd door "Woodrow" Wim. De Centralen werden geleid door Michiel.
Nadat de legers zich hadden gepositioneerd, moesten we gelijk tot de conclusie komen, dat deze oorlog gewonnen moest worden met massa's infanterie en artillerie. Tanks komen niet eerder dan in ronde vier in het spel. (gelijk met de entree van de USA in deze oorlog.) Wel hebben beide zijdes de beschikking over vliegtuigen, maar deze vliegen niet meer dan twee. Een vliegtuig versterkt de kracht van al je kanonnen, mits je air supramacy hebt; Dus vijandelijke vliegtuigen mogen niet aanwezig zijn of moeten uitgeschakeld worden. Wat ook even wennen was, is dat de italianen zich aan gealieerde zijde hebben geschaard. Gelukkig gedroegen ze zich tijdens het spel als echte Italianen en vormden dus weinig bedreiging voor de Centralen.
Er was ons een bloederige, maar vooral trage oorlog beloofd: Alle landeenheden mogen niet meer dan één bewegen en er is op land maar één gevechtsronde per beurt. (á lá D-day) Dit zou behoorlijk anders uitpakken.
Het Habsburgse leger begon deze oorlog door Servië binnen te vallen. Ook Roemenië ontsnapte niet en werd veroverd. Daarmee stond Rusland gelijk onder druk. Ook Italië werd in de oorlog getrokken. De Habsburgers trokken Venetië binnen en raakten daar in gevecht met de Italianen. Deze strijd werd niet in één ronde beslist. De Russen reageerden op deze agressieve acties door tactische terug- en samentrekkingen. Hun begerig oog viel op het Turkse Mesopotanië. Dit werd zonder problemen overgenomen van de Turkse buren.
De Duitsers zagen hun kans schoon en trokken Denemarken binnen. Dit werd genadeloos afgestraft. De Duitse legers werden daar uiteindelijk (in ronde drie) verslagen en daarmee schaarde Denemarken zich bij de geallieerden. In tegenstelling tot Denemarken, hadden de Keizerlijke troepen maximaal succes in Belgie en in Frankrijk: Lorraine. Zij vernietigden daar de Franse troepen volledig. De belofte van " 'ein frischer fröhlicher Krieg" leek bewaarheid te worden.
De Fransen, op hun beurt, kwamen dan ook niet verder dan troepen te produceren en een tegenaanval op eigen grondgebied te doen. Deze was weinig succesvol. Daarnaast activeerden de Fransen Portugal. Uiteindelijk bleven de Fransen gedurende het hele spel een stevige economische macht.
De Britten deden vooral goede zaken in hun overzeese gebiedsdelen: In Afrika werden enkele koloniën overgenomen en werd een stevige aanval op het Turkse grondgebied ingezet. Dit resulteerde in de bezetting van Jordanië en Engelse troepen in Saoedie-Arabie en Perzië, pal aan de Turkse grens. De Turken hadden te weinig mankracht voor een krachtige tegenaanval en kwamen dan ook niet verder dan het wakker maken van hun Bulgaarse vrienden.
Nu de kaarten geschud waren, ontbrandde de oorlog in alle hevigheid in de tweede en derde ronde. De Duitsers waren onwaarschijnlijk succesvol aan het westfront: ze behielden Lorraine en veroverden zelfs Picardy. Ook België bleef stevig in Duitse handen. De Habsurgse legers verjoegen de Italianen uit Albanië en werden alleenheerser in Venetië. Uiteindelijk veroverden ze zelfs Piedmont en stonden daarmee voor de Franse grens.
Aan het oostfront was het minder "gemütlich". Welliswaar werd Sevastepol veroverd door de Habsburgers, het werd net zo snel weer heroverd en bleef daarna ook in Russische handen. Daarnaast bouwden de Russen een enorme troepenmacht op in Belarus. Hiermee blokkeerden zij elke vooruitgang van de Centralen. Daarnaast zorgde dit leger ervoor dat de Tsaar stevig in het zadel bleef zitten en was de kans op een revolutie miniem. Tot overmaat van ramp, bleven de Engelsen Turkije binnenvallen. Turkije hield zich dan ook moeizaam staande en was op geen enkele manier in staat om een bedreiging te zijn voor de Engelse belangen in het Midden Oosten en Noord-Afrika, laat staan dat Turkije een bijdrage kon leveren aan de strijd tegen het Tsaristische leger.
En daarmee leek de rol van de centralen op het wereldtoneel aardig uitgespeeld. Want, met Parijs in zicht, leken de centrale mogendheden in het Westen "overstretched". In één beurt werd het Duitse leger vernietigend verslagen in Frankrijk en België. Ook de Habsburgers leken een brug te ver zijn gegaan: De Fransen bleken nog genoeg slagkracht te hebben om hun Italiaanse vrienden bij te staan en Piedmont te heroveren. Tegelijkertijd raakten de Russen in gevecht met de Duitsers in de Oekraïne. De Russen hielden een flink leger over, maar de Habsburgers en Duitsers bleven ook stevig op Russische bodem staan.
Op het moment dat de eerste Amerikanen in Europa landden, werd de oorlog geëindigd. De centrale mogendheden stonden verzwakt aan het westelijk front en waren niet ver genoeg gevorderd aan het oostelijk front. De Britten probeerden van de gelegenheid gebruik te maken en de Duitse vloot op te rollen, maar dat kwam ze duur te staan; De Engelse vloot ging verloren, nadat zij de Duitse vloot aanvielen. Mijnenvelden speelden hierbij een beslissende rol.
De pot was interessant genoeg om verder te spelen. Niet alle vragen waren beantwoord: De Russische revolutie kon nog plaatsvinden. Er waren wel tanks gebouwd, maar nog niet ingezet. Hoe groot zou de invloed van de Amerikaanse deelname zijn? Zou Turkije vallen? Berlijn was nog steeds ver weg voor de geallieerden, welke kansen biedt dit? Kortom, nog niet alle vragen zijn beantwoord. al met al hebben we een weergaloos spel gespeeld met onverwacht veel actie en veel mogelijkheden.
De oorlog die een eind maakt aan alle oorlogen, werd ditmaal gevoerd in Zwaag. De geallieerden werden aangevoerd door "Woodrow" Wim. De Centralen werden geleid door Michiel.
Nadat de legers zich hadden gepositioneerd, moesten we gelijk tot de conclusie komen, dat deze oorlog gewonnen moest worden met massa's infanterie en artillerie. Tanks komen niet eerder dan in ronde vier in het spel. (gelijk met de entree van de USA in deze oorlog.) Wel hebben beide zijdes de beschikking over vliegtuigen, maar deze vliegen niet meer dan twee. Een vliegtuig versterkt de kracht van al je kanonnen, mits je air supramacy hebt; Dus vijandelijke vliegtuigen mogen niet aanwezig zijn of moeten uitgeschakeld worden. Wat ook even wennen was, is dat de italianen zich aan gealieerde zijde hebben geschaard. Gelukkig gedroegen ze zich tijdens het spel als echte Italianen en vormden dus weinig bedreiging voor de Centralen.
Er was ons een bloederige, maar vooral trage oorlog beloofd: Alle landeenheden mogen niet meer dan één bewegen en er is op land maar één gevechtsronde per beurt. (á lá D-day) Dit zou behoorlijk anders uitpakken.
Het Habsburgse leger begon deze oorlog door Servië binnen te vallen. Ook Roemenië ontsnapte niet en werd veroverd. Daarmee stond Rusland gelijk onder druk. Ook Italië werd in de oorlog getrokken. De Habsburgers trokken Venetië binnen en raakten daar in gevecht met de Italianen. Deze strijd werd niet in één ronde beslist. De Russen reageerden op deze agressieve acties door tactische terug- en samentrekkingen. Hun begerig oog viel op het Turkse Mesopotanië. Dit werd zonder problemen overgenomen van de Turkse buren.
De Duitsers zagen hun kans schoon en trokken Denemarken binnen. Dit werd genadeloos afgestraft. De Duitse legers werden daar uiteindelijk (in ronde drie) verslagen en daarmee schaarde Denemarken zich bij de geallieerden. In tegenstelling tot Denemarken, hadden de Keizerlijke troepen maximaal succes in Belgie en in Frankrijk: Lorraine. Zij vernietigden daar de Franse troepen volledig. De belofte van " 'ein frischer fröhlicher Krieg" leek bewaarheid te worden.
De Fransen, op hun beurt, kwamen dan ook niet verder dan troepen te produceren en een tegenaanval op eigen grondgebied te doen. Deze was weinig succesvol. Daarnaast activeerden de Fransen Portugal. Uiteindelijk bleven de Fransen gedurende het hele spel een stevige economische macht.
De Britten deden vooral goede zaken in hun overzeese gebiedsdelen: In Afrika werden enkele koloniën overgenomen en werd een stevige aanval op het Turkse grondgebied ingezet. Dit resulteerde in de bezetting van Jordanië en Engelse troepen in Saoedie-Arabie en Perzië, pal aan de Turkse grens. De Turken hadden te weinig mankracht voor een krachtige tegenaanval en kwamen dan ook niet verder dan het wakker maken van hun Bulgaarse vrienden.
Nu de kaarten geschud waren, ontbrandde de oorlog in alle hevigheid in de tweede en derde ronde. De Duitsers waren onwaarschijnlijk succesvol aan het westfront: ze behielden Lorraine en veroverden zelfs Picardy. Ook België bleef stevig in Duitse handen. De Habsurgse legers verjoegen de Italianen uit Albanië en werden alleenheerser in Venetië. Uiteindelijk veroverden ze zelfs Piedmont en stonden daarmee voor de Franse grens.
Aan het oostfront was het minder "gemütlich". Welliswaar werd Sevastepol veroverd door de Habsburgers, het werd net zo snel weer heroverd en bleef daarna ook in Russische handen. Daarnaast bouwden de Russen een enorme troepenmacht op in Belarus. Hiermee blokkeerden zij elke vooruitgang van de Centralen. Daarnaast zorgde dit leger ervoor dat de Tsaar stevig in het zadel bleef zitten en was de kans op een revolutie miniem. Tot overmaat van ramp, bleven de Engelsen Turkije binnenvallen. Turkije hield zich dan ook moeizaam staande en was op geen enkele manier in staat om een bedreiging te zijn voor de Engelse belangen in het Midden Oosten en Noord-Afrika, laat staan dat Turkije een bijdrage kon leveren aan de strijd tegen het Tsaristische leger.
En daarmee leek de rol van de centralen op het wereldtoneel aardig uitgespeeld. Want, met Parijs in zicht, leken de centrale mogendheden in het Westen "overstretched". In één beurt werd het Duitse leger vernietigend verslagen in Frankrijk en België. Ook de Habsburgers leken een brug te ver zijn gegaan: De Fransen bleken nog genoeg slagkracht te hebben om hun Italiaanse vrienden bij te staan en Piedmont te heroveren. Tegelijkertijd raakten de Russen in gevecht met de Duitsers in de Oekraïne. De Russen hielden een flink leger over, maar de Habsburgers en Duitsers bleven ook stevig op Russische bodem staan.
Op het moment dat de eerste Amerikanen in Europa landden, werd de oorlog geëindigd. De centrale mogendheden stonden verzwakt aan het westelijk front en waren niet ver genoeg gevorderd aan het oostelijk front. De Britten probeerden van de gelegenheid gebruik te maken en de Duitse vloot op te rollen, maar dat kwam ze duur te staan; De Engelse vloot ging verloren, nadat zij de Duitse vloot aanvielen. Mijnenvelden speelden hierbij een beslissende rol.
De pot was interessant genoeg om verder te spelen. Niet alle vragen waren beantwoord: De Russische revolutie kon nog plaatsvinden. Er waren wel tanks gebouwd, maar nog niet ingezet. Hoe groot zou de invloed van de Amerikaanse deelname zijn? Zou Turkije vallen? Berlijn was nog steeds ver weg voor de geallieerden, welke kansen biedt dit? Kortom, nog niet alle vragen zijn beantwoord. al met al hebben we een weergaloos spel gespeeld met onverwacht veel actie en veel mogelijkheden.
